مریم نکوسرشت @mrynekooseresht Twitter Profile

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

روان‌درمانگر تحلیلی، مشغولِ ادبیات، موسیقی و تحمیلیاتِ زیستن در ایران هماهنگی وقت روان‌درمانی از طریق لینک

254Posts 513Followers 96Following

Similar User

@ShamimAbbassi

@mahziyar_psy

@FakhraeiMelika

@Dynamicpsychoth

@BorgheiShahryar

@alizadeh_art

@drmahdighasemi

@MBakhshizadeh2

@FatemehPsy_

@nvidentez

@drmangr1

@ZahraTabrizy

@Roshan_psy

@HRahbarii

@clinic_vaaroozh

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

23 Oct

اگر نقشهٔ جهان چون بدنی بر تخت روان‌کاوی جا می‌گرفت، کدام تکهٔ خود را سرکوب کرده بود؟ به کدام تکه از خود حمله کرده و آن را تا استخوان زخمی کرده و البته همواره در مورد آن سکوت کرده بود و هرکس که همدست این انکار و سکوت نبود را به باد طعنه و حمله می‌گرفت؟

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

6 Oct

ارزش درس «روانکاوی درمانی است از طریق عشق» آنجا مشخص می‌شود که تحلیلگر، از محدود کردن نقش خودش به عنوان سلف‌ابژهٔ برطرف‌کنندهٔ نیاز (ارائه‌دهندهٔ خدمات) و نیز مراجع به عنوان سلف‌ابژه (خریدار خدمات) فراتر رفته و از پنداری تصویری از خواسته، به سمت درکی نمادین از اشتیاق حرکت کند.

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

17 Sep

غالباً از مواجهه با همان‌چیزی غافلگیر می‌شویم که اتفاقاً پیشاپیش آن را می‌دانستیم.

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

1 Sep

چه‌چیزی تلخ‌تر از این است که کسی به جای سرنوشت خودش، سرنوشت دیگری را زندگی کند؟

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

12 Jul

برای ما که امید داریم از یاد بردن موجب رهایی‌مان شود، روان‌کاوی تلنگری بود که نشان داد فراموشی، خود مولدِ کوهی از شوربختی است. بله، همه می‌دانیم که فراموشی زمینهٔ تکرار است. اما چیز دیگری هم در فراموشی هست؛ شبیه بغل کردن و محکم چسبیدن به رنج در مخفی‌ترین مخفیگاه‌های وجودمان.

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

8 Jun

غالباً برداشتنِ سرمایهٔ روانی‌ از جایی که مستقر شده، دست‌کم به اندازهٔ سرمایه‌گذاری بر چیزها و افراد دشوار است. اینگونه است که افرادِ بسیاری، ماندن در رابطه با ابژهٔ بد را به زحمتِ جدا شدن از او ترجیح می‌دهند.

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

29 May

روزها را در حالی سپری می‌کنیم که بی‌شمار تصویر از بدن‌های مثله شده، از لابه‌لای تصاویر بی‌نقص مدل‌ها و تکنولوژی و آسمان خراش‌ها بیرون زده و در چشممان فرو رفته است؛ اما همچنان قاشق به غذا می‌زنیم و سراغ کار و رختخواب را می‌گیریم. درد وجود دارد و کارکردش را از دست داده است.

مریم نکوسرشت Reposted

.๓.

@MeinAndererName

22 May

رفتار سادیستیک تلاشی برای کنترل اضطراب اختگی است. او همان بلایی را سر دیگری می آورد که میترسد بر سرش آورند.

مریم نکوسرشت Reposted

روان‌درمانی پویشی

@Dynamicpsychoth

24 May

تنها موضوعی که آدمیان می‌توانند در آن احساس‌ گناه کنند این است که از خواسته‌های خود دست کشیده باشند٠ هر چند شب‌ها در تاریکِی‌ رویا‌ها با ناب‌ترین شکل خواسته‌ها مواجه می‌شوند. #لکان

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

23 May

گاهی گمان می‌کنیم رنج، چیزی ست در مقابل‌مان که بایست راهی برای رو گرداندن از آن پیدا کنیم. اما به مرور که پس از هر سر چرخاندنی، باز همان رنج را می‌بینیم تازه می‌فهمیم که بیداری هم درست مثل رؤیا، پشت پلکمان خانه کرده است.

مریم نکوسرشت

@mrynekooseresht

7 May

مضطربیم؛ چراکه همواره چیزی ما را از دیگری و از جهان جدا می‌کند. اندوهگینیم؛ چراکه همواره چیزی ما را به آن دیگری و جهان پیوند می‌دهد. پوچ از هردوی این تأثراتیم. چراکه در نهایتِ پیمودن تمامی راه‌های اندوه و اضطراب، باز چیزی مگر فقدان نصیب مان نمی‌شود.