کتاب رو به هر سرگرمیِ دیگهای ترجیح میدم، حتی اگه از یک کتاب فیلم هم ساخته باشن بازم کتاب رو ترجیح میدم، چون کتاب باعث بهبودِ فکر و نوشتن میشه و نوشتن از اون هنرها و مهارتهاست که زندگی رو برای آدم قابلتحملتر میکنه.
کمالگرایی عجیب و پیچیدهست، بدون اینکه بفهمی آرومآروم مثل یک طناب سفت و محکم میپیچه دور گلوی خودت، اهداف، تحصیلات، شغل و روابطت و ذرهذره نفست رو بند میاره و خفهت میکنه و تو این خفهشدن رو راه و مسیری تلقی میکنی برای برترینشدن، فریبی کُشنده.
اهداف و آرمانها فرو میریزن، متلاشی میشن، تلاشهای چندینساله ناچیز جلوه میکنن، سردرگمیها تمامِ ذهن و زندگی رو میبلعن، ولی رشد و پیشرفت دقیقاً همینجایی رخ میده که ظرفیتِ کشف و تعیین اهداف و آرمانهای جدید رو داشته باشیم. انسان چارهای جز هربار ساختن نداره.
امروز اگه آدم خودش بهطور درونی هدفهای بهدردبخوری نداشته باشه، از بیرون فقط هدفها و مسیرهایی بهش تحمیل میشن که دوزار ارزش ندارن.
عزیزم زندگی برات صبر نمیکنه، آدمها هم همینطور، و این البته چیز نادرستی نیست.
خیلی وقتها انتخابنکردن خودش از ظریفترین هنرهاست. آدمهای زیادی رو دیدم که انتخابنکردن رو بلد نبودن و وقتی انتخابنکردن رو بلد نباشی، صبرکردن رو هم بلد نیستی، و به خودشون آسیب زدن، آسیب و رنجِ واقعاً بیفایده.
اگه یکبار عمیقاً به این فکر کنی تا چهحد تحتتاثیر دیگران زندگی میکنی، از نتیجه حیرت میکنی حتی وقتهایی که گمون میکنی دیگران برات مهم نیستن هم طبق نظرشون عمل میکنی. برای همین به بحثهای روانشناسی اجتماعی خیلی علاقه دارم.
آدم متاسف میشه بعضیها چطور استعداد و تواناییهای خودشون رو تباه میکنند.
همیشه هم مشکل از زندگی نیست، خیلی وقتها ذهنیت و انتظاری که نسبت به زندگی داریم زندگی رو برای ما غیرقابلتحمل میکنه، و خب میشه ذهنیت و انتظارات رو واقعگرایانه کرد.
درست گفتن که اگه هدفی داری مسیر رو به گامهای کوچیک در حد تواناییت تقسیم کن؛ گامهای بزرگتر از حد توانایی فقط آدم رو سردرگم و آشفته میکنن؛ با قدمهای کوچیک دیرتر میرسی ولی نتیجه ثبات و پایداری بیشتری داره.
تو مملکتی که پزشک متخصص قلبش رو سلاخی میکنن، خیلی خجسته هستین که سر دکتر بودن و یا دکتر تر بودن همدیگه رو فحش کش میکنید!
صداهای پسزمینه ویدیوی #دختر_علوم_تحقیقات چقدر غمانگیز بودند. دارن شجاعت و تنهایی این دختر رو میبینن اما میخندن و راجع به بدنش نظر میدن. به زن ایرانی نه فقط از سمت حکومت، بلکه از همه طرف حمله میشه. من بمیرم واسه تنهاییت.
روی یک چیزی خیلی حساب کرده بودم که آقا شاید باعث بشه جلو بیفتم، ولی دیدم زهی خیال باطل، فقط باید روی خودم حساب کنم.
حالا ما به روشون نمیاریم، ولی شما فکر کن چه پدر و مادرهایی داشتیم که حاضریم در این وضعِ اقتصادی و جنگی هرچیزی رو تحمل کنیم جز یک لحظه برگشتن به خونه.
بعضیها اونقدر یک دروغ رو تکرار میکنن که در نهایت خودشون هم یادشون میره دروغ بوده.
جردن پیترسون قبلاً حرفهای خوبی میزد، ولی به نظر میرسه حتی بزرگوار هم به خزعبلگویی و کارهای بیهوده دچار شده. دانش و افکارت رو که معطوف به شبکههای اجتماعی کنی، نهایتاً همین میشه.
یک کار دیگه رو هم که مدتها دربارهاش تردید داشتم، انجام دادم. فاک ایت، جاست دو ایت. باید پرید وسط معرکه، از تردید داشتن و کار رو انجام ندادن و فکر کردن چیزی درنمیاد.
دیروز باید یک کاری انجام میدادم، ولی مودم پایین بود، بهحدی که از کل این پروسه و هدف میخواستم دست بکشم، ولی گفتم گور باباش، تایید کردم، امروز که بیدار شدم گفتم خوب کردم که تایید کردم. حالِ آدم دائم بالا و پایین میشه، ولی باید روی اون کارها و اهداف تاکیدِ دائم کرد.
اینستاگرام از مخربترین چیزهاییه که آدم میتونه ازش استفاده کنه. صبح تا شب روایتهای غیرواقعیِ مردم از زندگیهاشون رو میبینی، و بهطرزِ فاجعهآمیزی ازشون الگو میگیری و بهقدری در توهم غرق میشی که اصلاً یادت میره خودت کی هستی، چی هستی، کجا هستی، باید چیکار کنی.
United States Trends
- 1. Luigi Mangione 191 B posts
- 2. Daniel Penny 481 B posts
- 3. McDonald 57,7 B posts
- 4. #PATRIOT 12,7 B posts
- 5. Ivy League 34,5 B posts
- 6. Neely 130 B posts
- 7. Dave Franco 5.542 posts
- 8. Breloom 5.115 posts
- 9. Blackwood 3.825 posts
- 10. Ryan Murphy 6.950 posts
- 11. Sora 59,5 B posts
- 12. Arrest 132 B posts
- 13. FREE HIM 39,8 B posts
- 14. Alvin Bragg 60,3 B posts
- 15. UPenn 4.468 posts
- 16. Georgiev 2.566 posts
- 17. Italians 7.338 posts
- 18. Unabomber 12,7 B posts
- 19. Gilman 5.639 posts
- 20. Inciting 31,1 B posts
Something went wrong.
Something went wrong.