در روشنایی همه چیز خود آن چیز است، جدا از چیزهای دیگر. اما وقتی تاریک باشد، یا مثلا سایه باشد، دیگر هر چیز خود آن چیز نیست، خطوط قالب‌‌ها محو و حتی بی‌اعتبار می‌شوند.
به خواب می‌روم. بیدار که می‌شوم، غروب است. اتاق تاریک است. می‌زنم زیر گریه.
اصولا اهل حرف‌های در گوشی و درد دل‌های دونفره هستم و در جمع احساس غربت می‌کنم.
احساس می‌کنم شور زندگی را از دست داده‌ام. دل مرده‌ام و چیزی نمی‌خواهم. دوست دارم بدانم چه شد که خوشبخت نشدم. خیلی دوست دارم بدانم اوضاع همه همینطور است؟ یا چیزی بیشتر از این هم هست؟
پاییز پشت پنجره استوار ایستاده است، مرا نظاره می‌کند. که چرا من هنوز جهان را ترک نکرده‌ام. من که قلب فرسوده دارم، من که باید با قلب فرسوده، کم‌کم تو را فراموش کنم.
اما هیچ چیز در اطراف من حیات نداشت. همه چیز منگ و تار و خاکستری بود.
همان ضربه‌هایی که به زمینش می‌افکند، در عین حال، به پیشباز زندگی‌اش می‌فرستاد. به پیشباز سال‌های آینده‌ای که اگر خونی از او می‌رفت، دیگر تنها به سبب ستم یک تن نمی‌بود.
United States Trends
- 1. #TheOfficialTSTheErasTourBook 7.544 posts
- 2. #TTPDTheAnthology 6.080 posts
- 3. #socialpanel24_com N/A
- 4. Black Friday 480 B posts
- 5. Great War 8.176 posts
- 6. #TaylorSwift 1.242 posts
- 7. #29Nov 1.819 posts
- 8. Secured 37,2 B posts
- 9. Datsun 12 B posts
- 10. YOKO AT BVLGARI 213 B posts
- 11. Pledis 58,8 B posts
- 12. Algebra 10,3 B posts
- 13. Winter Ahead 905 B posts
- 14. Barron 35,2 B posts
- 15. YMCA 16,9 B posts
- 16. The Party Never Ends 21,8 B posts
- 17. Rental 15,6 B posts
- 18. Aleppo 106 B posts
- 19. Cyber Monday 12,2 B posts
- 20. Bibby 1.676 posts
Something went wrong.
Something went wrong.